Türk halk müziği, köken olarak bin yılların vermiş olduğu tarihi geçmişiyle köklü bir kültürel hazinedir. Orta Asya’dan Anadolu’ya uzanan bu kültür köprüsü gün geçtikçe zenginleşerek gelecek nesillere ve kuşaklara aktarılmaya devam ettirilmektedir. Türk halk müziği sadece bir müzik kaynağı olmayıp, Türk halkını sosyolojik açıdan da yansıtan en önemli temel etmenlerin başında gelmektedir. Doğumdan sonra başlayan ninniler, ölüm zamanı ise ağıtlarla yaşamın her anında halk müziğimiz var olmuştur. Düğünlerdeki halaylarımızdan, ölümdeki yaslara, doğumdaki ninnilerden, aşkımızı sevdamızı anlatan türkülere kadar Türk halk müziğimiz çok geniş bir yelpaze içerisindedir. Anadolu’nun Türkleşmeye başladığı zamanlarda ilk yerleşim yerlerinden biri de Elâzığ-Harput ve çevresi olmuştur. Bu durumdan mütevellit Türk halk müziğinin en derin oluşumunun başında Elâzığ ili de gelmektedir. Orta Asya’dan göç eden erenler, ozanlar, hak dostları özellikle Fırat kenarını yurt edinmişlerdir. Başta nefesler, semahlar, deyişler olmak üzere birçok eseri bizlere emanet bırakmışlardır. Yine Harput müziği içerinde yer alan türküler Anadolu’da kökleşmiş en önemli halk müziği eserlerindendir. Sadece Baskil (Elâzığ) ilçemize bağlı Şeyh Hasan köyümüzde bulunan 117 ozanın tespiti ve bunlara ait 900’den fazla eser ve nefes Elâzığ ilinin bu anlamda ne kadar güçlü olduğunu göstermektedir. İşte bu önemli ozanlarımızdan biri de Derviş Ali'dir.
Türk halk edebiyatı açısından büyük önem arz eden Derviş Ali, Baskil Şeyh Hasan köyü doğumludur. Derviş Ali, Teslim Abdal’ın soyundandır. 17. Yüzyılda yaşadığı bilinmektedir. Şeyh Hasan köyünde bulunan türbesi Şeyh Ahmet Tavil Hazretleri’nin kabri ile yan yanadır. Türbe giriş kapısının üst kısmında yer alan taşın üzerinde Arapça olarak kelime-i tevhit cümlesi yazılıdır. Mezarın baş kısmında yer alan mezar taşının üzerinde Arapça “İntikale İla Rahmetillahi El Merhum El- Mağfur Derviş Ali Bin Süleyman Dede Bin Teslim Abdal” ifadesi yer alır. Şiirlerinde sık sık bozuk düzene karşı duruşu ile bilinir. Nefes harç eyleme, Ala gözlü nazlı pirim, Ağlaya ağlaya murada geldim, Geldim şu aleme ıslah olayım, Horasan'dan gelir bir hub bezirgân, Sabahtan uğradım ben bir figana, gibi şiirleri bulunan Derviş Ali’yi daha çok ‘’Gönül gel seninle muhabbet edelim’’ adlı nefesi ile tanımaktayız.
Gönül gel seninle muhabbet edelim,
Araya kimseyi alma sevgilim.
Ya benim kimim var kime yalvarayım,
Kaldır kalbindeki karayı gönül.
Solmazsa dünyada güzeller solmaz,
Bu dünya fanidir kimseye kalmaz.
Yalan dolan ile sofuluk olmaz,
Mümin olan bekler sırayı gönül.
Derviş Ali’m öğüt verir özüne,
Gönül lütfeyledi geldi sözüne.
Azrail konarsa göğsün düzüne,
O zaman görürsün karayı gönül…
