Kimya bilimini günah sayan Parisli gericilere “bunların, kafaları hiçbir şeye yaramaz” dediği (zimmet ve devrim karşıtlığı suçlaması) gerekçesiyle, 1794 yılında -solunumla ilgili deneylerini sürdürürken- tutuklanarak Fransa Devrim Mahkemesi önüne çıkartılan ve aynı gün giyotinle ölüm cezasına çarptırılan Antoine Laurent de Lavoisier hem hukuk alanında hem kimya biliminde büyük işler yapmış bir insandır.
Batılı kaynaklar, çağdaş kimyanın kurucusu bu dünyaca ünlü bilim insanını kurtarmak için tüm dostlarının mahkemeye koştuğunu, ancak mahkemenin hiç kimsenin tanıklığını kabul etmediğini yazıyor.
“Yurttaş Lavoisier'nin çalışmalarıyla Fransa'ya onur sağlayan büyük bir bilgin olduğunda hepimiz birleşiyor, bağışlanmasını diliyoruz” dilekçesiyle başvuran günün seçkin bilim adamlarına, yargıcın verdiği yanıt kesin ve çarpıcıdır:
"La République n'a pas besoin de savants ni de chimistes; le cours de la justice ne peut être suspendu." (Fransa Cumhuriyet'in bilginlere de kimyacılara gereksinimi yoktur!)
Galileo yaşamının son on yılını engizisyonun göz tutsaklığında geçirmişti. Lavoisier de henüz 51 yaşında iken, 8 Mayıs 1794 tarihinde “Fransa Devrimi” adına kafası giyotinle uçurularak yok edilir
Ölümünden yalnızca bir yüz yıl sonra bu bilim insanına, Fransa Devleti tarafından saygınlığı (iade-i itibar) geri verilmiştir.
Boynunun vurulmasını beklerken kitap okuyan Lavoisier'nin, giyotine götürüldüğünde nerede kaldığını unutmamak için okuduğu kitabın arasına bir kitap ayracı koyduğu söylenir.
Ancak onu ayrı kılan ise bilim ile gericiliğin arasındaki düşünce ayırdını, onun bilim insanı olduğunu kanıtlayan, kafası uçurulmadan önceki son anlarıdır.
Antoine Lavoisier ölüme giderken arkadaşı matematikçi ve gökbilimci Lagrange’ı (Joseph Louis Lagrange 1736-1813) çağırır:
“Beni idam ettiklerinde, başım giyotinden sepete düştüğünde gözlerime bak; eğer iki kez kırpıyorsam, insan kafası kesildikten sonra bir süre daha beynin düşünmekte olduğunu anlarsınız."
Söylenenlere göre, Lavoisier’nin kafası, kesildikten sonra sepete düşmüş ve yüzünde bir gülümsemeyle arkadaşına iki kez göz kırpmıştır.
Gökbilimci ve matematikçi Joseph Louis Lagrange diyor ki:
"Bu kafayı kesmeleri sadece bir anlarını aldı ve benzerini yeniden üretmek için yüz yıl bile yeterli olmayabilir. Ancak Lavoisier’nin ölüme giderken bile son saniyedeki insanlığa yarar için bir kanıt arayışı, bilimin, bilimselliğin yüzyıllar sürecek ışığıdır. Ama o yobaz kafalar insanlığa ve bilime engeller üretmek için daha yüzyıllarca kendilerini ve insanlığı karanlıklarda süründüreceklerdir…”
