Zor bir lig…
Zor olduğunu; içinde yaşayınca çok daha iyi anlıyoruz.
Fizik güce dayalı bir oyun anlayışının sergilendiği ligde, iyi takım yaptıysan ne ala?..
Açık ara alır başını gidersin, kimse seni tutamaz.
İyi takım yapamazsan; kalırsın bu ligde…
Ne uzarsın ne kısalırsın.
Git gidebildiğin yere kadar…
3. ligden bahsediyorum değerli okuyucularım…
Şehir takımlarının bu ligde olmaları kolay değil.
Tabi ki şehir takımlarını buralara kadar düşüren nedenler var.
Bir çırpıda bu nedenleri yazabiliriz, ancak neye yarar ki?
Otobüs firmaları gibi önüne-arkasına ek’ler alarak bu ligde boy gösteren ilçe-belde veya belediye takımlarından mı bahsedelim, yoksa camia olmuş Elazığspor, Eskişehirspor, Kahramanmaraşspor gibi takımlardan mı bahsedelim?
Ya da 2. Ligde zor günler yaşayan ve muhtemelen gelecek sezon aynı ligde karşı karşıya gelebileceğimiz Bursaspor gibi, Balıkesirspor spor kentlerinin takımlarından mı bahsedelim?
Herkesin ortak fikri odur ki; bu alt ligler keyif vermiyormaalesef…
Geçmişteki 3. ligler başkaydı.
3 lig vardı ve en alt lig dediğimiz 3. ligde şehir takımları çoğunluktaydı.
3. ligden 1. lige (bugünkü süper lig) çok oyuncu transfer olurdu.
Bugün 3. ligden bir oyuncuyu alıp da süper ligde oynatamazsınız.
Süper ligden bir futbolcuyu da 3. ligde, yaşı kemâle erdiğinde ancak oynadığını görürsünüz.
Örnekleri mevcut…
*** *** ***
3. lig gibi temsilcilerimiz Elazığspor ve 23 Elazığ FK da kimseye keyif vermiyor
Geçen sezon kıl payı ligde kalan Elazığspor, “şampiyonluk” hedefiyle başladığı yeni sezonda ne uzayabiliyor ne kısalabiliyor.
Görünen o ki; bu sezon korkulu rüya görmesek de şampiyonluk hayalimizden erken uyanmış olduk.
Ara transfer döneminde yasak kalkmadığı takdirde hayallerimizi bir başka bahara bırakmış olacağız.
23 Elazığ FK da yıllardır hayallerinin peşinden koşmasına rağmen, bir heyecan yaşatamadı şehrimize.
Umutlarla başlanılan sezonda 2 takımımız olmasına rağmen 3. Lig keyif vermiyor hiçbirimize…
