Bu yazıda da Elazığ Halk evinin çıkardığı Altan dergisinin 1 Ocak 1936 tarihli 14. sayısında yer almış Halkevi şiiri var. Daha önce de alıntılar yaptığım Elazığ Halkevi’nin çıkardığı ve günümüzde büyük bir kültürel servet sayılan Altan dergisini her Elazığlının bilmesi, okuması, yararlanması hem kent kültürümüz ve tarihimiz hem de evrensel kültür adına büyük önem taşıyor. Son derece yalın bir dille yazılmış şiir şöyle:
“HALKEVLERİ
Halkevleri gençliğe açılan bir kucaktır
Halkevleri her Türk'ün gönlü kadar sıcaktır.
Halkevlerinde ülkü halkın yükselmesidir,
Halkevlerinde yanku halkın kıvanç sesidir.
Halkevleri kültürün yükselmenin takıdır
Halkevleri her yerde yüzümüzün akıdır.
Bu yuvada silinir umutsuzluk yaşları
Bu kaynak filizletir çorak kalan başları.
On yedi milyonluk halk yenilmeyen bir devdir.
On yedi milyon halkın ideali bu evdir.
Kemal Türkiye’sinde saray yok Halkevi var,
Burada altı okun anlamı halkı sarar.
O altı ok gün başlı Türk’ün şuvağlarıdır,
O altı ok ulusla bu evin bağlarıdır.
Bu bağlarla bağlanan çelikten iki varlık,
Acun ters çevrilse de görmezler hiçbir darlık.
Ey Türk oğlu gülerek yaşamaksa dileğin
Buraya koş ilgilen bükülmez hiç bileğin.
Bunu kuran çelik el seni kurtaran eldir,
Bil ki taşı toprağı varlığın temelidir.
Artık ey nineler kadınlar kızlar
Bu çatı altında uyanın kalkın
Geçmişe baktıkça içiniz sızlar,
O günler pek uzak sanmayın sakın.
Bir zaman bir kafeste bir kuklaydınız
Kapkara günleri orada saydınız
Burada hepimizi bir ve aydınız
Halkevi'nden düne gülerek bakın
Atatürk gençleri bükülmez kollar,
Doğruluğa gider buradan yollar
Bilin ki kötüler düşkünü kollar
Onlara hançeriz bu yer bize kın.
Halkevi’nde kaynar Türk'ün ülküsü
Halkevi'dir yurdun önemli süsü
Koşuyor işte halk dilde türküsü
Yurtta Halkevi'ne akın var akın...”
Sadi Günel
Altan, N:14 İkinci Kânun 1936, s:13-14 (Elazığ)