ASIRLIK GAZETEM TURAN!

Dile kolay tam 95 yıl…

Söylerken bile zorlanim! Dedim hele bakam 1930’lar da benim için önemli başka hangi olay olmuş. Bir de baktım o tarihler de babam doğmuş. Dolaylı olarak ben de portakal da vitamin olmuşum.

Asırlık Turan Gazetesi, Hayrullah Vehbi Coşkun hocamızın deyimiyle: ‘’Kökleri Elazığ’da olan Türkiye'nin ulu çınarı…’’

En önemlisi ise yayın hayatını bugün dahi son kuşak temsilcileri Murat, Eşref, Deniz ve TURAN Gazetesi emektarları ile sürdüren Elazığ’ın bağımsız pardon bağımlı zira her zaman Elazığ halkından yana olan siyasi gazetesi TURAN!

Benim TURAN Gazetesi ile tanışmam ise okuma ve yazma öğrenene kadar resimlerine bakarak, okuma öğrendikten sonra ise satır satır okumakla başlamıştır. Abone olup okudum, Gölcük sinemasının camına asıldığı zaman camdan bakarak okudum, okuyanlardan duyduklarım ile gündemi öğrendim ve takip ettim. Haberleri ve köşe yazılarıyla adeta Elazığ’ın basın okuluydu TURAN Gazetesi…

TURAN Gazetesi’nden neler okumadım ki, neler öğrenemedim ki…

TURAN Gazetesi ile büyüdük diyebilirim hiç çekinmeden. Hiç unutmam 80'li yıllar da lise voleybol takımının takım kaptanıyken TURAN Gazetesi’nin spor sayfasında adım çıkmıştı ve o günü halen daha unutamamışım.

Kader işte 40 sene sonra imrenerek baktığım, okuduğum TURAN Gazetesi’ne köşe yazarı olarak ben de kapağı attım! Haftada bir gün Pazartesi günü akşam saatlerinde çıkıp, Salı günü dağıtıma sunulan TURAN gazeteme abone toplama, gazeteyi kendi ellerimizle Murat TURAN ile beraber dağıtma yine Yücel ÇAKMAK ile beraber haber yapma ve en önemlisi ise kendi köşem de özgür bir şekil de gazeteciliğin kuralları çerçevesin de yazılar yazmam TURAN Gazetesi günlerimin en güzel anları olmuştur…

Tüm ekibin destekleriyle bugünlere gelerek TURAN Gazetesi ailesinin bir ferdi olmak hayatımın en güzel yılları arasında yer almıştır. 95 yıllık bir mazisi olan ve yaşayan en eski yerel gazetelerden biri olarak Sayın Cumhurbaşkanımız Recep Tayyip Erdoğan’dan da onur ödülü alan gazetemin 95. yılını kutlar başarılarının devamını dilerim…